about....

This blog is a summary of some of my collections and individual old items they own. Each of them has its own history. So this way I want to share the nostalgia of these things with others - friends.
It was very pleasant for me if someone has something from them or knows where I can find help in finding them.


Το blog αυτό αυτή αποτελεί μια συνοπτική παρουσίαση από ορισμένες απο τις συλλογές μου και από μεμονωμένα παλιά αντικείμενα που κατέχω. Το κάθε ένα από αυτά έχει την ιστορία του. Έτσι με αυτό το τρόπο θέλω να μοιραστώ την νοσταλγία αυτών των πραγμάτων με άλλους ανθρώπους - φίλους. Θα ήταν πολύ ευχάριστο για μένα αν έχει κάποιος κάτι από αυτά ή γνωρίζει που μπορώ να βρω να με βοηθήσει στην εύρεση τους.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Μπουκάλι με Βρυσάκι METAXA 1915 - Bottle of METAXA koniak 1915


Το "Μεταξά" ή "Metaxa" αποτελεί μια εξαιρετική περίπτωση ελληνικού προϊόντος το οποίο κατόρθωσε να κατοχυρωθεί σε διεθνές επίπεδο ως μοναδικό κάνοντας χρήση της εμπορικής του επωνυμίας.
Η παγκοσμίως γνωστή κονιακοποιία "Μεταξά" ιδρύθηκε το 1885 στον Πειραιά από τον Σπυρίδωνα Α. Μεταξά (1848-1909) με την αρχική σύμπραξη του αδερφού του Ηλία Α. Μεταξά (1852-1915).
Ο οίκος Μεταξά τιμήθηκε με πάμπολλα βασιλικά παράσημα, βραβεία, διπλώματα και διακρίσεις από τις πρώτες κιόλας δεκαετίες της επιχειρηματικής του δραστηριότητας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στον οίκο Μεταξά απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίσημου Προμηθευτή της βασιλικής Αυλής της Α.Μ. του Βασιλέως των Ελλήνων, της Α.Β.Υ του διαδόχου του θρόνου, της Α.Μ. του Βασιλέως της Σερβίας ενώ το 1895 απέσπασε το Χρυσό Μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση της Βρέμης και το 1915 το "Μέγα Βραβείο" ("Grand Prix") στη Διεθνή Έκθεση στο San Fransisco των ΗΠΑ.








Ελληνικό Μονοπώλιο Παιγνιοχάρτων “Ασπιώτης – Έλκα" - Greek Playing cards Aspiotis - Elka


Στην Ελλάδα, από το 1884 και μετά, βάσει του Νόμου αρξζ’ της 22.3.1884, η εκτύπωση και η εμπορία των παιγνιοχάρτων ανήκε στο Μονοπώλιο του Ελληνικού κράτους, οπότε και άρχισε η κατασκευή και εκτύπωση ελληνικών παιγνιοχάρτων από την εταιρεία “Ασπιώτης” και, αργότερα, “Ασπιώτης – Έλκα” και ήταν εξαιρετικής ποιότητας.